\rozpatrzyć sprawę рассмотреть (разобрать) дело;
\rozpatrzyć skargę разобрать жалобу
rozpatrzyć sprawę — рассмотре́ть (разобра́ть) де́ло rozpatrzyć skargę — разобра́ть жа́лобу+ rozpatrzeć, rozważyć
* * *
rozpatrzony сов.
рассмотре́ть, разобра́ть
Syn:
rozpatrzeć, rozważyć
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozpatrzyć — dk VIb, rozpatrzyćrzę, rozpatrzyćrzysz, rozpatrzyćpatrz, rozpatrzyćrzył, rozpatrzyćrzony rzad. rozpatrzeć dk VIIb, rozpatrzyćrzę, rozpatrzyćrzysz, rozpatrzyćpatrz rozpatrywać ndk VIIIa, rozpatrzyćruję, rozpatrzyćrujesz, rozpatrzyćruj,… … Słownik języka polskiego
rozpatrywać się – rozpatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dobrze się z czymś zaznajamiać, zapoznawać, zdobywać wiedzę o czymś; badać coś, rozważać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpatrywać się w sytuacji na rynku. Rozpatrzyć się w ofertach biur podróży. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpoznać — dk I, rozpoznaćznam, rozpoznaćznasz, rozpoznaćznają rozpoznaćznaj, rozpoznaćznał, rozpoznaćznany rozpoznawać ndk IX, rozpoznaćznaję, rozpoznaćznajesz, rozpoznaćznaj, rozpoznaćznał, rozpoznaćznany 1. «poznać, wyróżniając spośród innych, rozróżnić; … Słownik języka polskiego
lupa — 1. Brać, wziąć kogoś, coś pod lupę «rozpatrywać, rozpatrzyć coś bardzo dokładnie, drobiazgowo, analizować czyjeś postępowanie»: Prócz organizacyjnych manipulacji i ubeckich szykan w młodych uderzała wyraźnie zaostrzona cenzura. Ich teksty brano… … Słownik frazeologiczny
ewentualność — ż V, DCMs. ewentualnośćści; lm D. ewentualnośćści «możliwość nastąpienia jakiegoś wypadku, zdarzenia; okoliczność» Przewidzieć, rozpatrzyć, rozważyć ewentualność czego (np. wyjazdu). Być przygotowanym na wszelkie ewentualności … Słownik języka polskiego
możliwość — ż V, DCMs. możliwośćści; lm MD. możliwośćści 1. «sytuacja umożliwiająca coś, fakt, że coś jest możliwe, staje się możliwe; prawdopodobieństwo, ewentualność» Możliwość nauki. Możliwość wygranej. Możliwość wybuchu gazu. Nie widzieć możliwości… … Słownik języka polskiego
naroztrząsać — dk I, naroztrząsaćam, naroztrząsaćasz, naroztrząsaćają, naroztrząsaćaj, naroztrząsaćał, naroztrząsaćany 1. «trzęsąc, potrząsając rozrzucić wiele czegoś» Naroztrząsać obornika. 2. «rozważyć, rozpatrzyć wiele spraw, problemów itp.» Naroztrząsali… … Słownik języka polskiego
odwołanie — n I 1. blm rzecz. od odwołać Odwołanie posła, wysłannika, przedstawiciela. Zarządzenie obowiązuje aż do odwołania. 2. lm D. odwołanieań praw. «zwrócenie się osoby nie akceptującej decyzji władz (sądowych, administracyjnych, dyscyplinarnych) do… … Słownik języka polskiego
omówić — dk VIa, omówićwię, omówićwisz, omów, omówićwił, omówićwiony omawiać ndk I, omówićam, omówićasz, omówićają, omówićaj, omówićał, omówićany «wypowiedzieć (w mowie lub piśmie) sądy na jakiś temat, mówiąc rozpatrzyć jakąś sprawę, przedyskutować… … Słownik języka polskiego
osądzić — dk VIa, osądzićdzę, osądzićdzisz, osądź, osądzićony osądzać ndk I, osądzićam, osądzićasz, osądzićają, osądzićaj, osądzićał, osądzićany 1. «rozpatrzyć sprawę i wydać wyrok; skazać wyrokiem sądu» Sędziowie przysięgli osądzili go zgodnie z prawem.… … Słownik języka polskiego
partyjnie — przysłów. od partyjny Postawić, rozpatrzyć sprawę partyjnie … Słownik języka polskiego
